اما شروع هر کاری باید به نحوی باشد که در ابتدای امر، امید به آخر رساندن، انجام دادن و طی موفقیت‌‌آمیز مسیر تحقق، در آن موج بزند. بله؛ امید دومین آقایی است که باید هوایش را داشته باشیم! خیلی سخت است تن به کاری دهیم که امید مثبتی در نتیجه و یا حتی شدنش نداشته باشیم…

امید هم بر دو قسم هست:

(۱) باید هر لحظه خود را در رسیدن به هدفمان تصور کنیم و واقعاً دنبال محقق کردن آن باشیم و در خودمان آن جربزه را ببینیم

(۲) به قدرت معنوی و ماورائی و اتفاقات خوب پشت سر اهداف خوبمان، معتقد باشیم که به فرمان خداوند، کائنات پاسخ درخوری به نیازهایمان در سختی‌‌ها خواهد داد، حتماً…

آیا تلاش به خودی خود معنا دارد؟ بدیهیست که تلاش باید به گونه‌‌ای باشد که قدرت اجراء را در بطن خود داشته باشد. باید اراده خود را قوی کنیم تا کم نیاوریم و به کارهای کم‌‌ارزش‌‌تر نپردازیم. پس شهامت، شجاعت و قدرت چهارمین پاشنه آشیل کارآفرینی است که باید بدان مجهز شویم؛ چرا که:

(۱) اگر ضعف و سستی به خود راه دهیم، گاهی دست از تلاش برخواهیم داشت و حرکت ما افتان و خیزان خواهد بود؛ رهرو آن نیست گهی تند و گهی خسته رود!

(۲) خودمان واقعاً برای خودمان کار کنیم. بر روی تلاش دیگران و اطرافیان و حتی گمانه‌‌زنی‌‌هایشان، حساب ارزی باز نکنیم…

اما این را یک کودک هم می‌‌داند که وقتی صحبت از انتخاب و چینش در میان است، باید معیاری وجود داشته باشد. اینجاست که ششمین المان کارآفرینی اهمیت پیدا می‌‌کند؛ برنامه…

داشتن یک برنامه و نقشه‌‌راه می‌‌تواند راهگشای ما باشد:

(۱) بدیهیست که هر چه برنامه ما واضح‌‌تر، روشن‌‌تر و دقیق‌‌تر باشد، زودتر و بهتر به هدف خواهیم رسید

(۲) هرگز فراموش نکنیم که اگر برنامه ما غلط بوده و یا از اول ضعف و نقصان داشته باشد، طی مسیر ما در رسیدن به هدف، سخت‌‌تر و حتی می‌‌تواند بعید باشد…

و اما می‌‌رسیم به هشتمین و آخرین المان کارآفرینی. درست است: همان رؤیایمان. دلیل اینکه رؤیای کارآفرین را اینهمه به عقب راندیم، این است که فراموش نکنیم قبل از تحقق آن، باید ۷ نکته را فراگرفته و آماده کرده باشیم وگرنه صحبت از رؤیا، بدون این ۷ مورد، تخیلات صِرف است که روزانه از خاطر مخدر ۷ میلیارد انسان بر پهنای این کره خاکی می‌‌گذرد و اتفاقی نمی‌‌افتد!!!

اما رؤیا، داستان خودش را دارد!

(۱) جوابم را بده: گام‌‌های قبلی رو خوب برداشتی؟ اگر اوکی، پس هر روز به رؤیای خودت فکر کن! قدرت خیال، از بزرگ‌‌ترین نعمت‌‌های خدادادیه؛ مادامی که به کائنات، سیگنال مثبت رضایت و موفقیت رو می‌‌فرستی، اون هم کار خودش رو می‌‌کنه و وجودت رو سرشار از حس مالکیت رؤیات می‌‌کنه؛ پس رؤیای تو الان جزء دارائی‌‌های نقد توست و تقریباً داری بهش می‌‌رسی

(۲) قبول کن که بالاخره سختی‌‌هایی تو این مسیر هست اما مهم اینه که نه تأسف بخوری و نه یه جاهائی احساس شکست. باید قوی باشی و دلخوش؛ چرا که تو کار درست خودت رو انجام دادی و همه چی رعایت شده؛ و تا زمانی که اینه، تو در واقع در مسیر تحققش، هی نزدیک‌‌تر شدی بهش. پس تأییدمون می‌‌کنی که تقریباً رسیدی بهش و باید خوشحال باشی؟